Onze kracht kan tegelijkertijd ook onze valkuil zijn. Alles waar ‘te’ voor staat kan nadelig voor ons zijn. Dus ook onze sterke punten. 

Dit heb ik in de vakantie weer mogen ervaren, niet alleen bij mezelf, maar ook bij anderen. 

De één is heel relaxt en dat is heel fijn in de omgang, maar in sommige situaties heb je ook gewoon daadkracht en snelheid nodig om iets voor elkaar te krijgen. De ander is actiegericht, maar soms zo actiegericht dat er vergeten wordt om de anderen erbij te betrekken, waardoor de anderen zich buitengesloten voelen. Nog een ander kan heel planmatig zijn dag indelen, maar wanneer ze hier in doorslaan missen ze de spontaniteit van leuke dingen die kunnen ontstaan als je het plan loslaat.  

Twee van mijn sterke punten zijn mijn creatieve oplossingsvermogen en mijn hoge verantwoordelijkheidsgevoel. Heel positief toch? Maar wat gebeurt er als ik in een onmogelijke situatie kom en ik mij verantwoordelijk voel voor het resultaat? 

Vroeger deed ik dan nog meer mijn best en ging daarbij over mijn grens om het resultaat alsnog te behalen. Inmiddels weet ik beter en heb ik genoeg handvatten om dit te voorkomen en onder controle te houden in mijn dagelijkse leven. Maar wat doe je als je in een andere omgeving in een onverwachte situatie komt? Houdt je dit vast of val je weer terug? Je raad het al, ik viel in mijn vakantie terug.  

Ik heb in mijn vakantie op een prachtig eiland een stel mogen helpen met het organiseren van hun bruiloft. Nu hielp ik ze erbij en was ik er niet geheel voor verantwoordelijk, maar door mijn hoge verantwoordelijkheidsgevoel en de intense behoefte om een waardevolle bijdrage te leveren aan hun dag voelde ik mij wel verantwoordelijk. Omdat dingen niet helemaal gingen zoals gepland trok ik zaken naar mij toe die niet mijn verantwoordelijkheid waren. Uiteindelijk is het een prachtige dag geworden en is alles ook gelukt, maar ik besefte daarna dat ik toch weer in mijn valkuil ben gevallen. Ik wilde het allemaal zo goed doen dat ik in mijn oude patroon viel, terwijl ik heel goed weet dat dit niet werkt en je overbelast kan raken. 

 

Gelukkig kan ik inmiddels goed reflecteren en relativeren, waardoor ik mezelf tijdig kan corrigeren.  

Voor de mensen die mij regelmatig de vraag stellen: "Kan ik een nieuw gedrag aanleren?" JA, maar je moet er wel iets voor doen ☺ Het is oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Mocht je de mist ingaan, ook na een lange tijd, kijk dan hoe dit is ontstaan en wat je ervan hebt geleerd.   

Er bestaat geen pil waarmee je gedragsverandering teweeg kan brengen. Het is de bewustwording van je kracht en je valkuil, de inzichten en het toepassen van de handvatten in de praktijk (met vallen en opstaan), waarmee je het gedrag kunt veranderen. En zoals je ziet, ook na jaren oefenen val ik nog steeds soms in mijn oude patroon. 

Is dit erg? Nee, want ik weet nu nog beter wat ik anders kan doen om het de volgende keer te voorkomen of te corrigeren.